Carpaccio van hert

Delicaat voorgerecht in de wildtijd, heerlijk voor de liefhebbers!

* 3 ons hertenbiefstuk aan het stukCarpaccio-van-hert
* Kastanje sla
* 3 dessertlepels veenbessen (saus)
dressing:
* olijfolie
* aceto balsamico
* appelazijn
* evt. een paar druppeltjes citroensap
* p/z van de molen

Was de sla en maak de dressing. Bestrijk de borden met wat van de dressing. Zorg dat het vlees zeer koud is en snij er dunne plakken van. Plet eventueel deze plakken met een vleespletter en drapeer ze mooi op de vier borden. Bestrijk het vlees nu met de dressingen proef of deze genoeg smaak geeft aan het vlees. Strooi er anders nog wat versgemalken peper en zout overheen. Leg in het midden een toefje sla en daarop weer wat van de dressing.
Leg helemaal tot slot een lepel veenbessen bovenop de sla.
Liefst een uurtje van tevoren klaarmaken en koel wegzetten.
Smakelijk eten!

Carpaccio van coquille

Wie is niet gek op die heerlijke Coquille Saint Jacques mosselen, je kunt ze op diverse manieren bereiden. Deze keer ga ik voor rauwe gemarineerde coquilles. Ik maak er een soort carpaccio van, echt om te zuigen!!!!
Je kunt dit gerecht liefst maximaal een half uurtje voor het opdienen klaarmaken.

* 12 grote coquilles, zonder oranje aanhangselCarpaccio-van-coquille
* Mooie Italiaanse olijfolie extra vergine
* Enkele blaadjes groene sla, bijvoorbeeld veldsla
* 8 kleine tomaatjes, liefst zo zoet mogelijk
* 1 mooie citroen
* Zwarte peper en zout van de molen
* Een heel scherp mes

Zet 4 borden klaar. Droog de coquilles goed af met een keukenrolpapier. Snij nu over de breedte elke coquille in dunne plakjes en verdeel ze over de borden. Zorg dat er een dun laagje olijfolie op komt te liggen. Hierover ook enkele citroendruppels. Ik heb met een keukenrolblaadje de olie en citroen wat gedept over het mosselvlees. Kruid de plakjes met peper en zout. Nu garneren met de sla en tomaatjes (in vieren). In het midden enkele stukjes citroen voor de kleur want misschien zijn er gasten die wat meer citroen erover lekker vinden. Een plaatje om aan je gasten te serveren met een mooi stukje brood en een lekker glas droge witte wijn.

Smakelijk eten!

Caprese speciaal

We kennen allemaal de fameuze Insalata Caprese. Hier geef ik mijn idee over een andere presentatie van dit klassieke Italiaanse gerecht!

* 2 grote mooie rode harde vleestomaten, als ze kleiner zijn dan 4 stuks
* 10 kerstomaatjes
* 2 bollen mozzarella of 5 kleine bolletjesCaprese-speciaal
* Handvol verse basilicum
* Mooie olijfolie
* Peper en zout uit de molen.

Het speciale van deze Caprese zit ‘m natuurlijk in het feit dat de ingrediënten nu eens niet plat op een bord worden gedrapeerd maar als vulling dienen van zo’n prachtige vleestomaat. Maak eerst de vulling zodat die heerlijk kan marineren. Snij in een schaal de kerstomaatjes in stukjes, doe dat ook met de mozzarella en de basilicum. Giet er flink wat fijne olijfolie over en peper en zout. Goed mengen en een uurtje in de koelkast bewaren. Was de tomaten goed. Snij het groen uit de grote tomaat en als je hele grote hebt kun je ze halveren dwars over. Als je 4 kleinere gebruikt snij je het kapje eraf. Haal al de pitten en binnenvlees uit de tomaten en bestrooi ze aan de binnenkant met wat zout. Leg ze omgekeerd op je snijplank. Vul vlak voor het opdienen de uitgeholde tomaten met de vulling. Om de grote tomaat goed te laten staan heb ik nog een tip: snij aan de onderkant een flinterdun kontje eraf. Nu staat hij stevig.

Buon appetito!!!

Canneloni van Aubergine

Origineel Italiaans recept: heerlijk voorgerechtje uit de oven, speciaal voor de liefhebbers van aubergine! Let er vooral op hoe de aubergineplakken bijna zonder vet worden gegaard in de grillpan. Voor 2 personen!

* 1 à 2 auberginesCanneloni-van-aubergine
* 60 gram courgette in dunne schijfjes
* 60 gram champignons in dunne schijfjes
* 150 gram kruidenkaas
* 80 gram geraspte Parmezaanse kaas
* Bolletje mozzarella
* 2 mooie tomaten
* 1 teen knoflook
* 75 gram kleine pastavorm, bijvoorbeeld mini farfalle (vlinderpasta) of macaroni
* Bosje verse basilicum
* Handje verse peterselie
* Handje pijnboompitten
* Olijfolie
* P/z

Snij de aubergines in de lengte in mooie plakken van ca 1 cm. dik. Strooi er wat
zout over en laat ze 20-25 minuten vocht verliezen in een vergiet of schaal. Was
het zout er af en dep de plakken goed droog. Smeer ze in met olie en laat ze
lichtbruin kleuren op je grillpan.
Kook de pasta in water met wat zout al dente. Ontvel de tomaten, haal het vruchtvlees eruit en snij ze in mooie kleine blokjes. Doe wat olie in een koekenpan en snipper er een knoflookteen in. Giet er de tomatenblokjes bij en wat zout en hussel dit een minuut op hoog vuur door elkaar. Snij de mozzarella in kleine blokjes.
Meng in een schaal de kruidenkaas met peper en zout, de fijngesneden basilicum en fijngehakte pijnboompitten. Strooi er de Parmezaanse kaas over en meng alles goed door elkaar. Intussen is de pasta gaar, afgieten en ook door de kaas mengen, tezamen met de courgette en de champignons.
Smeer op elke plak aubergine een laagje van het mengsel en rol de aubergine op tot een mooi canellone. Leg er een aantal naast elkaar in een ovenschotel of voor ieder apart in een kleine schotel (3 stuks). Strooi er wat blokjes tomaat over en mozzarella en zet de schotel(s) ca 15 minuten in de oven op 180 graden.
Direct opdienen, enkel nog wat fijngesneden peterselie en een scheutje olijfolie erover. Je kunt er een frisse groene salade en wat fantasiepasta of rijst bij serveren.
Buon appetito!

Bruschetta met tomaat

Een verrassend voorgerecht of antipasto van geroosterd brood en een verrukkelijke tomatenkoelie. (professionele naam voor gekruide tomatenblokjes) Dit gerecht krijg je zeer verschillend geserveerd en ik noem hieronder twee bereidingswijzen. De ene is met ontpelde koude tomaat op lauwwarm of koude toast, de tweede is met gebakken warme tomatenstukjes mét vel op warme toast.

* 4 flinke rijpe harde tomatenBruschetta-met-tomaat1
* 4 grote takken verse basilicum
* Mooie lente ui
* P/Z naar smaak
* 4 eetlepels mooie olijfolie
* Flinke teen knoflook, gepeld en aan de bolle kant een stukje recht afgesneden
* Italiaans brood, liefst brood uit Pulia, of een sneetje ciabatta!

Koude bruschetta:
Tomaten ontpellen als volgt: kerf met een scherp mes aan de onderkant een kruis in het velletje. Leg de tomaten ca 1 minuut in heet water. Haal ze eruit en laat ze even schrikken onder de koude kraan. Nu kun je vanuit het midden van het kruis heel gemakkelijk het vel verwijderen. Haal ook de pitten eruit, snij de tomatenvlees in mooie kleine blokjes en doe ze in een schaal. Meng er de olijfolie, fijngesneden basilicum, fijngesneden lente ui en peper en zout door. Laat dit in de koelkast een half uur staan zodat de tomaten kunnen afkoelen en de smaken kunnen mengen. Het brood in mooie, iets dikkere, sneden snijden en licht roosteren. Direct een zijde volledig inwrijven met knoflook. Leg hierop een laagje tomatenkoelie, nog wat extra mooie olijfolie en smullen maar!!!!!!

Warme bruschetta:
Eigenlijk vrijwel hetzelfde als de koude variant, alleen snij je de tomaten in kleine stukjes met het vel er nog omheen. Ook hier het vruchtvlees wegdoen. Bak de tomatenstukjes in mooie olijfolie wat gaar en doe ook hier de basilicum, lenteui, peper en zout bij. Grill tegelijkertijd lekkere dikke schijven brood, bestrijk deze met de knoflookteen en leg er dan wat warme tomatenstukjes op, mmmm!

Aardappel-inktvissalade

Verse witte kleine inktvis of sepia ligt in Italië altijd vers in het visvak
in de supermarkt. Met seppia kun je heerlijke salades maken, maar je kunt ze ook
vullen met een heerlijke vulling.
In dit recept gaan we ze kort marineren en bakken en we roeren ze door gemengde groenten. Je kunt het gerecht eten als lunch of als voorgerecht en als je er erg dol op bent dan maak je gewoon de volgende keer nóg meer en dan eet je het als hoofdgerecht!!
Dit recept is voor 2 personen!

* 350 gram kleine inktvis (seppia of seppiolini) schoongemaakt
* 8-10 kleine (liefst piepjonge) aardappeltjes in de schil
* 3 stelen selderie Aardappel-inktvissalade
* 250 gram sperzieboontjes
* 1 rode ui
* 1 teen knoflook
* Handvol verse peterselie
* Olijfolie
* Peper en zout
* Voor de marinade:
* Scheutje ketjap manis
* Wat druppels citroensap
* Scheutje water
* Scheutje olijfolie
* Peper en zout

Was de inktvisjes, snij de kop eraf en bewaar daarvan alleen de tentakeltjes. Snij de inktvis zelf in niet te smalle reepjes. Meng de ingrediënten voor de marinade, roer hierin de vis en laat hem ca 30 minuten marineren. Kook intussen de aardappels gaar in water met zout, de boontjes ook. Als de groenten gaar zijn en de marinadetijd is voorbij dan fruit je in een koekenpan met wat olie de fijngesnipperde ui en later de heel fijn gesnipperde knoflookteen. Pas op dat de knoflook niet verkleurd, dan wordt hij bitter. Nu de peterselie erbij even bakken. Haal de vis uit de marinade en bak de stukjes een minuutje of maximaal 2 mee in de pan. De groenten erbij, peper en zout voor de smaak en nog een lekkere scheut olijfolie. Zó gepiept en erg lekker met een glas koele witte wijn en een lekker stuk brood!!!! Buon appetito.

Beurre Blanc

Van Felix Wilbrink kreeg ik dit recept, een heerlijke saus voor bij die heerlijke witte asperges! Het recept is voor 2 personen.
Dit is zijn verhaal. Beurre blanc

“Er is niets aan te doen, asperges natuurlijk. Gisteren een recept dat zo maar in mijn keuken ontstond, nu een meer traditionele. Ik dacht, we doen er gewoon een beurre blanc bij. Dus een blanke botersaus. Hoe maak je die ook alweer? Ja, voor jullie dus, even opzoeken. Had ik dat maar niet gedaan, nu heb ik vijf versies gevonden. Maar goed, ik zou het zo doen:

* 1 sjalot, zeer fijn gesneden
* 1,5 eetlepels witte wijnazijn
* 5 eetlepels droge witte wijn
* Halve eetlepel water
* 100 gram ongezouten boter in kleine blokjes, koud
* 1 volle eetlepel crème fraîche
* zout en peper

Om te beginnen heb je die asperges natuurlijk geschild en van het kontje ontdaan gruwelijk lekker gekookt. Klaar. En dan ga je een sjalotje heel erg fijn snijden. En nog even hakken ook, zo fijn dat je je huisgenoten roept om het te laten zien, dat je zo fijn kan snijden. Zet de sjalot op met de witte wijn en de witte wijnazijn. Laat inkoken tot je nog maar twee eetlepels over hebt. Roer de crème fraîche door het wijnazijnmengel. Laat op temperatuur komen, niet heter dan 63 °C. Klop er nu met kleine stukjes de boter door. Gewoon, garde in de ene hand, stukje boter erbij, klopperdeklop. En zo krijg je een mooie saus, die je graag bij de asperges serveert. Beetje zout, nog, beetje peper, nog. Perfect!

Aceto Balsamico

Puur natuur
Aceto Balsamico lijkt in de verste verte niet op de vaak scherpe natuurazijn die
in veel huishoudens te vinden is. Hij heeft een zachte, zoet-zure smaak en is
ook dikker dan gewone azijn, bijna stroperig. Gewone azijn wordt uit wijn of
vruchtensap bereid. De Aceto Balsamico Tradizionale wordt gemaakt van de witte druivenrassen Trebbiano of Sauvignon die rondom Modena in de Emilia Romagna Untitled-1_clip_image001groeien. Rond Reggio Emilia gebruikt men ook de Lambruscodruif. Deze druiven worden zo laat mogelijk geplukt zodat ze optimaal van de zon kunnen profiteren.
Aceto Balsamico Tradizionale is volledig natuurlijk en wordt gemaakt zonder  toevoeging van kruiden of andere smaakstoffen. Conserveringsmiddelen heeft hij niet nodig.

Produzione
Bij de traditionele bereiding van Aceto
Balsamico wordt het sap van vers geperste rijpe druiven enkele uren op een zacht vuur ingekookt, tot maximaal 70% van zijn oorspronkelijke hoeveelheid. Daarbij worden de suikers in de most omgezet in alcohol, die vervolgens wordt omgezet in azijnzuur. De Aceto Balsamico blijft gedurende het rijpingsproces niet in een en hetzelfde vat. Er is meestal een reeks van vijf, zes vaatjes van aflopende grootte en gemaakt van verschillende soorten hout. Jonge aceto schijnt het best te rijpen in een vat van moerbeihout en de oudste aceto in een  eiken- of essenvat. Als de nieuwe oogst komt, wordt wat most uit het vaatje van  het eerste jaar aan het volgende, een jaar oudere vaatje toegevoegd, en most van dat vaatje weer aan het weer wat oudere vaatje. Het kleinste vaatje bevat de oudste en meest geconcentreerde (en dus duurste) Balsamico. Dit vaatje heeft een inhoud van circa 15 liter.

Maturazione , rijping
De vaatjes worden opgeslagen op zolders, acetaia genoemd, waar ze
blootstaan aan alle temperatuurswisselingen zoals zomerse hitte en winterse kou. Untitled-1_clip_image003
Daar neemt het volume van de most in de vaten af, enerzijds door verdamping,  anderzijds door absorptie van de vaten. Hoe ouder het vat, des te waardevoller  het is. De verdampte ‘most’ wordt bijgevuld uit het naastgelegen jongere vat.
Dat betekent dat de azijn een mengsel is van verschillende jaren. Het  eindresultaat, de Aceto Balsamico Tradizionale, is minimaal 12 (!) jaar oud,  maar kan ook wel 25 jaar of ouder zijn. Van honderd liter most blijft er maar een paar liter (kostbare) Aceto over. Maar daarmee is de producent er nog niet…

De enige echte…
Denominazione di origine protetta , de Europese beschermende aanduiding
van oorsprong. Als je mooie flesje alleen de benaming Aceto Balsamico bevat, zal
hij vast wel lekker zijn, maar gegarandeerd niet de originele zijn. De kwaliteit
van de Aceto Balsamico Tradizionale wordt bewaakt door twee Consorzi .
De assaggiatori , proevers, van de Consorzio Produttori Aceto
Balsamico Tradizionale
onderwerpen de Balsamico aan een zeer strenge
keuring voordat deze gebotteld wordt. Alle producenten gebruiken voor hun Aceto
Balsamico Tradizionale hetzelfde, speciaal ontworpen, bolle flesje met het
kwaliteitszegel van het Consorzio. Alleen het etiket mag ieder voor zich bepalen. In Reggio Emilia gebruiken ze overigens een tulpvormig flesje. Untitled-1_clip_image004
De echte Aceto Balsamico Tradizionale herken je dus aan de hoge prijs, het kleine flesje van 100 ml en de wettelijk beschermde kwaliteitsaanduiding. Voor Aceto Balsamico Tradizionale moet je toch zeker rekenen op zo’n 50 euro per flesje van 100 ml. De Aceto Balsamico Tradizionale waarbij op het etiket extravecchio vermeld wordt, moet minstens 25 jaar oud zijn en is natuurlijk wel ietsje duurder. Handig om te  weten: ABT is praktisch onbeperkt houdbaar!

Zoek de verschillen…
De aceto wordt tegenwoordig ook fabrieksmatig geproduceerd en
afhankelijk van het bereidingsproces worden er soms redelijke resultaten
bereikt. Aceto Balsamico Tradizionale is donker van kleur doordat de wijn op
eikenhout is gerijpt. De ‘nepper’ is gemaakt van witte wijnazijn die haar
donkere kleur te danken heeft aan de toevoeging van karamel en aroma’s.
Niet geheel onbelangrijk is, dat hij wèl een stuk vriendelijker geprijsd is. Hij mag
evenwel geen Aceto Balsamico Tradizionale, maar slechts Aceto Balsamico heten.
Een groot verschil met de tradizionale , is dat er aan de Aceto Balsamico allerlei conserveringsmiddelen zijn toegevoegd. Toch is het de moeite waard om de verschillende kwaliteiten eens naast elkaar te proeven.
Doordat echte Aceto Balsamico zo kostbaar is, wordt er vaak mee gesjoemeld pas dus goed op bij het aanschaffen van de azijn. Er worden met regelmaat valse kwaliteitsaanduidingen, zoals sterren of punten,  gebruikt bij het aanprijzen van dure Aceto Balsamico. Ook zijn er clandestiene  aanbieders die beweren dat hun aceto wel vijftig of honderd jaar op het  vat heeft gerijpt! Dat kan natuurlijk niet, de Aceto Balsamico Tradizionale is  minimaal 12, 18 , of 25 jaar oud.Untitled-1_clip_image005
Mocht je nog twijfels hebben, dan zegt één blik op het etiket al genoeg. op een flesje Aceto Balsamico Tradizionale vind je namelijk geen ingrediëntenlijst.
Een handige truc om te ontdekken of je een goede aceto te pakken hebt, is door een laagje azijn in een diep bord te gieten. Wanneer er een goede weerspiegeling in het bruine goedje te zien is, weet je zeker dat jouw Aceto Balsamico van topkwaliteit is.

Aceto Balsamico Bianco
Er bestaat ook een witte variant op de Aceto Balsamico, hoewel een purist van het idee zal gruwen. Deze aceto schijnt ook gemaakt te worden van de most van witte druiven, maar heeft niet gerijpt. Als geconcentreerde most oxideert, blijft deze namelijk niet licht en helder van kleur, een voorwaarde om tot een bianco te komen. De Aceto Balsamico Bianco is zacht van smaak en heeft als groot voordeel dat het gerechten waarin het gebruikt wordt, niet doet verkleuren. Let op: er is ook een condimento balsamico bianco te koop: dat is geen azijn, maar een dressing.

Met dank aan: Italie.nl

Babi pangang

Gemarineerd varkensvlees, lekker in de wok met rijst, sla en een sausje. Het klinkt zo erg simpel, maar het smaakt verrukkelijk!
Overigens, in de rubriek Sauzen vind je een babi pangang saus, die werkelijk zalig is, meer werk, maar goed, nu kun je kiezen, de saus van dit recept is ook heerlijk en zeker gemakkelijker om te maken.

* 800 gram mager varkensvlees in niet te dunne reepjes, je kunt daar het beste procureur of magere hamlappen voor kopen en die zelf in repen snijden.

Voor de marinade:Babi-pangang
* Driekwart kopje ketjap
* 2 teentjes knoflook in stukjes
* 1 eetl. citroensap
* Peper en zout
* Flinke theel. djahé
* Scheutje olie.

Voor de saus:
* Wat olie
* 2 tot 3 dl. bouillon
* Een ui (niet te groot)
* Teentje knoflook fijngesneden
* Klein blikje tomatenpuree
* Theel. suiker
* Peper en zout
* Bindmiddel;

Verder:
* Rijst
* Gemengde sla met een dressing naar je eigen smaak
* Atjar tjampoer

Hulpmiddelen: Wok

Meng alle ingredienten voor de marinade en leg hierin de reepjes vlees. Doe dit enkele uren voordat je gaat bakken.

Bereidingswijze: Maak eerst de saus klaar. Fruit hiertoe het uitje en de knoflook in olie; voeg de bouillon toe en meng daardoor alle andere ingrëdienten. Binden met allesbinder. Prepareer de rijst zo dat deze klaar is als je het vlees gebakken hebt! Maak de sla aan. Olie in de wok goed heet! Hierin de reepjes vlees snel gaarbakken, is binnen enkele minuten gebeurd, omdat het vlees gemarineerd is. Het moet wel goed gaar zijn, maar niet verder dan dat, want dan wordt het droog! Doe het wel in twee porties, anders wordt het veel te druk in de wok!
Erg lekker is het om deze reepjes nog enkele minuten onder een hete gril te leggen, dan krijgen ze een lekker krokant korstje!

Verdeel op elk bord twee eetlepels atjar tjampoer en leg daarop wat vleesstukjes. Rijst erbij leggen en dan wat saus draperen, half over het vlees en half over de rijst. Sla erbij voor de frissigheid. Smakelijk eten, en ik voorspel je….dat zal wel lukken!

Limoncino

Limoncino1Dit Italiaanse drankje was tot voor een aantal jaren helemaal nog niet bekend in Nederland. Nu weet iedereen wat er bedoeld wordt met dit drankje. Een zoete likeur die je drinkt na de maaltijd, ijskoud en waarin je de zon proeft van gerijpte citroenen uit het zuiden van Italië. Zover hoef je niet meer te gaan, haal gewoon die heerlijke zongerijpte citroenen bij je groenteman, liefst natuurlijk wél die uit zuid-Italië en maak je eigen limoncino! Soms wordt het ook wel limoncello genoemd.

Trouwens….Als je de citroenen vervangt door sinaasappels maak je je eigen Arancino, en die smaakt zéker zo lekker!!!

* 5 onbespoten citroenen
* 1 liter alcohol (90-95%)Limoncino2
* 1 liter water
* 800 gram suiker

Zorg voor een fles of jerrycan van 2,5 liter die je kunt afsluiten. Haal met een citroenschraper het geel van de citroenen en mix dit door de alcohol. Zet dit 5 dagen afgesloten weg op een koele plaats in de grote bewaarfles om te gisten (fermenteren). Na 5 dagen mix je de suiker net zolang door het water totdat alle suiker is opgelost. Meng dit door de alcohol en zet alles wéér 5 dagen weg. Hierna filter je de drank heel goed en schenk hem in afsluitbare flessen.

Serveer de limoncino ijskoud!